MJALTË I FARËS SË BEREQETIT (FARËS SË ZEZË)

Mjalti Farave të Zeza është mjaltë natyral dhe organik ku aroma dhe shija e Farave të Zeza mund të
zbulohen qartë.
Mjalti prodhohet nga bletët prej nektarit (lulave) të farave të bimës Nigella, pa e përzier me pluhurin e saj.
Mjalti i pastërt natyral ekstarktohet prej bletëve nga lulja e Qimnonit të zi, i pastër nga pluhuri i Qimnonit të
zi.
Ai përmban të gjitha cilësitë e mira të Qimnonit të zi.
Kuaaliteti i mjaltit të farave të zeza është i cilësisë më të lart.
Dobitë nga Mjalti i Farave të Zeza:
Problemet e kollitjes,
Forcon zemrën,
Pastron gjakun,
Stimulon mëlqinë,
Pastron e traktin urinar.
Vepron si diuretik,
Ndihmon në thyerrjen dhe largimin e gurrëve e sidomos shumë i dobishëm për largimin e gurrëve nga
fshikëza e urinës.
Rregullon tensionin e gjakut
Hollon gjakun
Forcon Imunitetin brenda 3 dite
Liron edhe pastron zorrët
Kuron në mënyr përfekte zorrën e trash
Shton potencen
Forocon organet
Forcon dhëmbët dhe kuron mishin e tyre
Parandalon rënjen e flokëve
I jep ndriqim fytyrës
Rrit rrezistencen ndaj virusëve të ndryshëm gjatë katër stinëve
Largon djersitjen e tepërt
Ruan freskin e trurit
Zhvillon funsjonimin e tër sistemin nervor
I pa zavencueshëm për asma
Largon gëlbazën
Pastron edhe forocon mushkërit
Rregullon rrahjet e zemres
Forcon muskujt e zemres
Parandalon dhembjet e trupit sidomos të eshtrave etj…
Mjalta e luleve nga fara e zeze sipas shume mjekeve eshte bomb per gjakun dhe sistemin imunitare te
njeriut.
Mënyra e përdorimit:
Një lugë e tretur në një gotë e gjysmë me ujë të vakët ose qumësht. Një orë para ushqimit ose tre orë pas.
Në Sahihun e Buhariut është shënuar që Ibn Abasi, r.a., ka cituar të Dërguarin e Allahut, salallahu alejhi ue
selam, i cili ka thënë: “Shërimi gjendet në mes të përdorimit të shurupit të mjaltit, lëshimit të gjakut duke
prerë lëkurën dhe kauterizimit me zjarr, por unë ia kam ndaluar kauterizimin umetit tim.”
Në këtë hadith, Pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, i ka dhënë përparësi përdorimit të mjaltit si pastrues i
rëndësishëm, si freskues i lehtë, mbi laksativët e hidhur.
I Dërguari i Allahut, salallahu alejhi ue selam, e kishte zakon të pinte mjaltë të tretur në ujë në lukth të thatë.
Ibn Maxhe ka shënuar një hadith të cilin e ka treguar Ebu Hurejre, r.a., ku tregohet se i Dërguari i Allahut,
salallahu alejhi ue selam, ka thënë: “Kush ha mjaltë së paku tre herë në muaj nuk do të vuajë nga
sëmundje të rënda.”
Në një hadith tjetër, i Dërguari i Allahut, salallahu alejhi ue selam, ka thënë:
“Përdorni dy ilaçe: mjaltin dhe Kur’anin.”
Allahu i Gjithëfuqishëm thotë në Kur’an:
“Nga barqet e tyre (të bletëve) del lëng, ngjyra e të cilit është e ndryshme dhe në të cilin ka shërim (bar-ilaç)
për njerëz. Edhe në këtë ka arsye për atë popull që mendon thellë.” (En-Nahl: 69)
Ibn Xhuraixhi ka thënë: “Hani mjaltë, sepse ai është mjet i mirë për forcim (tonik).”
I Dërguari i Allahut, salallahu alejhi ue selam, shpesh kishte dëshirë të pinte ujë të ftohtë të ëmbëlsuar me

mjaltë.